დიფერენცირებული სწავლება

 გაკვეთილის გეგმა ბუნებაში დიფერენცირებული აქტივობებით

საგანი: ბუნებისმეტყველება

კლასი: I

თემა: გრძნობათა ორგანოები

ხანგრძლივობა: 35 წუთი

რესურსი: ხათუნა გოგალაძის ბუნებისმეტყველების სახელმძღვანელო, I კლასი, ფერადი სურათები/ბარათები გრძნობათა ორგანოების გამოსახულებით.

სტანდარტის შედეგები/ინდიკატორები:

• ბუნ.I.2. მოსწავლემ უნდა გააცნობიეროს, რომ ადამიანი სამყაროს სხვადასხვა გრძნობით აღიქვამს.
• ინდიკატორი: აღწერს გრძნობათა ორგანოების (თვალი, ყური, ცხვირი, ენა, კანი) დანიშნულებას.

გაკვეთილის მიზანი:

ჩემი მიზანია, მოსწავლეებმა შეძლონ გრძნობათა ორგანოების (თვალი, ყური, ცხვირი, ენა, კანი) დასახელება და მათი ძირითადი ფუნქციების ამოცნობა.

 

აქტივობები:

1. ორგანიზაციული მომენტი

• ვესალმები ჩემს მოსწავლეებს, ვამოწმებ მათ განწყობას და ვრწმუნდები, რომ მზად არიან გაკვეთილისთვის. მოვუწოდებ, მოიმზადონ საჭირო მასალები.

2. ცოდნის გააქტიურება/გამოწვევა

• გაკვეთილს ვიწყებ კითხვით: "ბავშვებო, როგორ ვგრძნობთ, რომ ფორთოხალი მჟავეა? ან როგორ ვხვდებით, რომ ყვავილი ლამაზია?" ვუსმენ მათ მოსაზრებებს და ვეხმარები, მიხვდნენ, რომ ამაში ჩვენი სხეული გვეხმარება.

3. ახალი მასალის მიწოდება

• ვუხსნი, რომ ადამიანს აქვს ხუთი ძირითადი გრძნობა და თითოეულ გრძნობას თავისი ორგანო აქვს.
• ვიყენებ სახელმძღვანელოში მოცემულ სურათებს ან/და ჩემს მიერ მომზადებულ ბარათებს გრძნობათა ორგანოების გამოსახულებით.
• რიგრიგობით განვიხილავ თითოეულ ორგანოს:
• თვალი: "რით ვხედავთ ფერად ნახატებს ან მეგობრებს?" (ველოდები პასუხს).
• ყური: "რით გვესმის მუსიკა, ან ჩიტების ჭიკჭიკი?"
• ცხვირი: "რით ვგრძნობთ გემრიელი ნამცხვრის სუნს?"
• ენა: "რით ვხვდებით, ტკბილია თუ მწარე შოკოლადი?"
• კანი: "რით ვგრძნობთ, ცხელია თუ ცივი ფანჯარა, ან რბილია თუ უხეში დათუნია?" (შეიძლება მცირე დემონსტრაცია, რბილი და უხეში საგნების შეხება).

---

დიფერენცირებული მიდგომები და აქტივობები:

აქტივობა: "რა ორგანოს ვიყენებთ?"

• მთელი კლასი: მე ვასახელებ სხვადასხვა საგანს ან მოქმედებას, მოსწავლეები კი ასახელებენ შესაბამის გრძნობის ორგანოს. მაგალითად: "ბურთი?" (თვალი); "ძაღლის ყეფა?" (ყური); "ყვავილი?" (ცხვირი); "ჯემი?" (ენა); "ქვა?" (კანი).
• მოსწავლეები, რომლებსაც უჭირთ:
• მათთვის მაქვს წინასწარ გამზადებული ბარათები გრძნობათა ორგანოების გამოსახულებებით. როცა საგანს ვასახელებ, მათ შეუძლიათ მაჩვენონ შესაბამისი ბარათი, ან მე დავეხმარო ხელის მოკიდებით, მივუთითო სწორ სურათზე.
• თუ საჭიროა, ვსვამ დამხმარე კითხვებს: "ბურთი დიდია, ლურჯია... რით ვხედავთ ფერებს?"

საშუალო დონის მოსწავლეები:

·        ვთხოვ, დაასახელონ ისეთი საგანი ან მოქმედება, რისთვისაც ერთზე მეტი გრძნობის ორგანო გვჭირდება. მაგალითად: "ვაშლის ჭამა - ენა (გემო), ცხვირი (სუნი), თვალი (ფერები/ფორმა), ხელი/კანი (შეხება)."

·        შევთავაზებ, მოიფიქრონ მოკლე წინადადება, სადაც ორ ან სამ გრძნობის ორგანოს გამოიყენებენ. მაგალითად: "მე თვალით ვხედავ ლამაზ ვარდს და ცხვირით ვყნოსავ მის სურნელს.

•  
• მოსწავლეები, რომლებსაც მარტივად გამოსდით:
• ვთხოვ, დაასახელონ ორი-სამი დამატებითი მაგალითი თითოეული გრძნობის ორგანოსთვის, რომელიც არ გვიხსენებია.
• ვთხოვ, მოიფიქრონ მოკლე წინადადება, თუ როგორ გამოიყენეს ესა თუ ის ორგანო დღეს. მაგალითად: "დღეს დილით კატის ფუმფულა ბეწვს ხელით შევეხე."

---

შეფასება (განმავითარებელი)

• გაკვეთილის განმავლობაში ვაკვირდები მოსწავლეების აქტივობას და ვაძლევ ვერბალურ უკუკავშირს.
• "ყოჩაღ, სწორი პასუხია!"
• "ძალიან კარგად გაართვი თავი დავალებას!"
• "როგორ ფიქრობთ, რას ვგრძნობთ, როცა ფუნთუშას ვჭამთ?"
• ვიყენებ თითის აწევა/დაწევის მეთოდს მარტივი კითხვებისთვის, მაგალითად: "ცხვირით ვხედავთ? (თუ არა, ჩამოვწიოთ ცერა თითი)". ეს მეხმარება სწრაფად შევამოწმო გაგების დონე.
• მუდმივად ვამხნევებ და ვაქებ მათ მონაწილეობას და მცდელობას, განურჩევლად შედეგისა.
• გაკვეთილის ბოლოს, ვეკითხები: "ვისაც ჰგონია, რომ დღეს კარგად გაიგო, რა არის გრძნობის ორგანოები, აწიოს ხელი." ეს მარტივი თვითშეფასების ფორმაა.

გაკვეთილის დასასრულს

• ვაჯამებ გაკვეთილს: "დღეს ვისწავლეთ ჩვენი სხეულის ძალიან მნიშვნელოვანი ნაწილები - ჩვენი გრძნობათა ორგანოები, რომლებიც გვეხმარება სამყაროს შეცნობაში, ფერების დანახვაში, ხმების გაგონებაში, სუნების შეგრძნებაში, გემოს გარჩევასა და შეხებით შეგრძნებებში."
• მადლობას ვუხდი ბავშვებს აქტიური მონაწილეობისთვის.